Την πρώτη του Συνέντευξη Τύπου παρέθεσε σήμερα (27/08) ο μεγαλομέτοχος της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ, κ. Δημήτρης Γουλιέλμος, η οποία έλαβε χώρα στο Μουσείο Μπάσκετ της ομάδας μας. Πλαισιωμένος από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο, Χάρη Παπαγεωργίου, τον Αντιπρόεδρο, Νικόλαο Κάλλεν και τον Πρόεδρο του Α.Σ. ΑΡΗ και μέλος του Α.Σ. στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κ.Α.Ε., Γιάννη Ψηφίδη, ο κ. Γουλιέλμος αναφέρθηκε -μεταξύ άλλων- στην απόκτηση των μετοχών της Κ.Α.Ε., στο οικονομικό του πλάνο, στο όραμά του για τον ΑΡΗ, στη νέα χρονιά, τον σχεδιασμό της ομάδας και την γενικότερη λειτουργία της Κ.Α.Ε..

Ο ιδιοκτήτης της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ ξεκίνησε την αρχική του τοποθέτησή του, λέγοντας: «Επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω στο σπίτι του ελληνικού μπάσκετ, στο Παλέ ντε Σπορ, το σπίτι του ΑΡΗ και συγκεκριμένα στο Μουσείο του ΑΡΗ μας. Είναι ένας χώρος συναισθηματικά φορτισμένος για όλους μας, εκπροσωπεί αυτό που θα θέλαμε και σήμερα να είναι ο ΑΡΗΣ, εκπροσωπεί αυτό που θέλουμε να κάνουμε τον ΑΡΗ. Ξέρω ότι ήρθατε με αγάπη και σεβασμό στο μόνο μπασκετικό ιστορικά θαύμα, που είναι ο ΑΡΗΣ. Φέτος γιορτάζουμε 100 χρόνια μπάσκετ στη χώρα. Είναι μια υπέροχη ευκαιρία για να μπορέσει το μπάσκετ να αλλάξει, να ξαναγίνει ένα ωραίο προϊόν και να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει ο αθλητισμός. Δηλαδή, να φέρει τα παιδιά κοντά σε αυτό που θα θέλαμε όλοι οι γονείς. Το τμήμα του ΑΡΗ ιδρύθηκε το 1922. Από την πρώτη μέρα που ιδρύθηκε το μπάσκετ στη χώρα, ο ΑΡΗΣ ήταν η ομάδα με τις πολλές επιτυχίες, κάτι το οποίο λίγοι γνωρίζουν. Ο ΑΡΗΣ είχε την τύχη να έχει τεράστια ονόματα, σε αθλητικό, διοικητικό, δημοσιογραφικό και κοινωνικό επίπεδο. Αυτό συνέβη γιατί ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα της μπασκετούπολης Θεσσαλονίκης. 

Πέρασαν μεγάλες μορφές από τον ΑΡΗ: ο Ματθαίου, ο Πεταλίδης ο «Πατριάρχης» του ΑΡΗ, ο Γούσιος, ο Πετράκης, ο Φλώκας, ο Μπουσβάρος, οι οποίοι έβαλαν τις βάσεις  για μια ομάδα η οποία ήταν αυτό που βλέπετε και ελπίζουμε να γίνει κάτι περισσότερο. Μέσα από αυτό, είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε αθλητικά τεράστια ονόματα στην ομάδα. Έχω την τύχη να έχω δίπλα μου με πολλή αγάπη και σεβασμό τον άνθρωπο που τα ξεκίνησε όλα αυτά, τον Χάρη Παπαγεωργίου. Ήρθαν μετά τεράστια ονόματα της ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Θα πω τον μεγάλο Αρειανό, τον Νίκο Γκάλη. Θα πω επίσης έναν άλλο πολύ μεγάλο Αρειανό, τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Έκαναν ένα θαύμα για την εποχή τους. Μάζεψαν δυο γκαρντ σε μια ομάδα και μέσα από αυτό έφτιαξαν μια ομάδα που ήταν η μισή Εθνική μας, αν όχι ολόκληρη. Έγινε έτσι ένα κοινωνικό, οικονομικό και αθλητικό θαύμα, όμοιο του οποίου η Ευρώπη δεν έχει δει. Μια ομάδα από την Ελλάδα, χωρίς τεράστιους οικονομικούς πόρους, που δεν έδρευε στην πρωτεύουσα και κυριάρχησε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ  για περίπου μια δεκαετία.

Αυτό έφτιαξε πάρα πολλά πράγματα στην χώρα ολόκληρη και στην Ευρώπη. Το πιο σημαντικό είναι ότι έφτιαξε γενιές Ελλήνων οι οποίες αγάπησαν και ακολούθησαν το δρόμο του αθλητισμού. Έχει ομορφιές αυτός ο δρόμος. Να μη ξεχάσουμε να πούμε τους αθλητές μας, τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, τον μεγάλο «Ξανθό» Γιάννη Ιωαννίδη που είναι φίλος μου και ξέρω ότι σήμερα πνευματικά είναι μαζί μας. Τι να σας πω; Για τον Ανανιάδη, τον Παραμανίδη. Είναι μια ιστορία ολόκληρη ο ΑΡΗΣ, την οποία αν δε καταλάβει κανείς, δε θα καταλάβει τι σημαίνει πραγματικά ΑΡΗΣ.

Να κάνουμε ένα άλμα και να φτάσουμε μέχρι πριν από λίγους μήνες. Η ομάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Αν δε βρισκόταν κανείς να κάνει ένα βήμα για να μπορέσει να τις δώσει μια βοήθεια, είναι πολύ πιθανό σήμερα να μην ήμασταν εδώ και η ομάδα να μην έπαιζε στην Α1. Είχαμε τη τύχη και πήγαν όλα καλά. Χρειάζεται όμως και πολλή τύχη, δε φτάνουν οι ικανότητες, τα χρήματα δεν φτάνουν όσα και να είναι. Το πρώτο βήμα έγινε με πολύ άγχος και πολλή δυσκολία. Δε θα μπω ιδιαίτερα σε αυτό το κομμάτι, γιατί για εμένα ήταν μια περίοδος που δε κοιμόμουν. Όλοι μας. Όταν μας αξίωσε ο Πανάγαθος να κερδίσουμε εκείνο το ματς και να κλειδώσουμε μαθηματικά την παραμονή της ομάδας στην Α1 -κάτι που είναι ντροπή για τον ΑΡΗ να λέγεται αυτή η κουβέντα- τότε όλοι μας κοιμηθήκαμε. Από την επόμενη μέρα ξεκίνησε αυτό που βλέπουμε τώρα. Να ξαναστήσουμε την ομάδα και να την επαναφέρουμε σε επίπεδο κανονικότητας. Κανονικότητα σημαίνει πράγματα που ούτε εγώ μπορούσα να φανταστώ. Από τη δουλειά μου είμαι μαθημένος σε προβληματικές καταστάσεις. Όπως έλεγε ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, η δουλειά του δικηγόρου είναι το να έρχεται κάποιος που κουβαλάει ένα σακί με πέτρες στη πλάτη του και ο δικηγόρος να παίρνει το σακί στη δικιά του πλάτη. Έτσι λοιπόν, μαζευτήκαμε μια παρέα και πήραμε το σακί με τις πέτρες. Έκτοτε, σιγά-σιγά, με τιμιότητα, ηθική και σεβασμό στις αξίες που πρεσβεύουμε εμείς και ο ΑΡΗΣ, με λογική αλλά και με τρομερή και αιματηρή οικονομία, πήραμε το δρόμο για να επιστρέψει η Κ.Α.Ε. στην κανονικότητα. Ακόμα δεν έχει επιστρέψει. Είναι όμως σε πολύ καλύτερο δρόμο. Είναι βέβαιο ότι θα μπορούσε να είναι είτε σε καλύτερο, είτε σε χειρότερο. Δεν υπάρχει ζυγαριά. Όλοι μας κάναμε προσωπικές και οικονομικές θυσίες. Δε μιλάω για εμένα μόνο. Μιλάω για όλους τους ανθρώπους, αυτούς που είναι εδώ, το προπονητικό team αλλά και για τους Αρειανούς που στάθηκαν δίπλα στη προσπάθεια μας. Μιλάω για όσους δεν είναι Αρειανοί, αλλά ταυτίζονται σε επίπεδο αρχών και αξιών με αυτό που πρεσβεύει σήμερα ο ΑΡΗΣ. Μιλάω για τον κ. Αγγέλου φυσικά, πίσω από τον οποίο στεκόμαστε όλοι και στηρίζουμε την προσπάθεια. Φυσικά, αναφέρομαι κυρίως στον απλό Αρειανό.

Πριν πάρω την απόφαση να πάρω τις μετοχές από τον κ. Λάσκαρη για να σωθεί η ομάδα, όλοι οι φίλοι μου, μεγάλοι, μικροί, επιχειρηματίες , ιδιώτες, άνθρωποι του μπάσκετ –μέσα από αυτήν την ιστορία διαπίστωσα ότι γνωρίζω το πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνικού μπάσκετ- όλοι με είχαν προϊδεάσει, μου έλεγαν πρόσεξε τον κόσμο πρόσεξε τους οργανωμένους, δεν θα έχεις ευτυχία, θα έχεις δυσκολίες. Θέλω να πω ότι δεν είδα καμία επίθεση, αντίθεση και πρόβλημα από τον απλό Αρειανό. Αντίθετα, όλοι στάθηκαν δίπλα μας με αγάπη, σχετική εμπιστοσύνη, η οποία όσο περνάει ο καιρός αναπτύσσεται και υπομονή. Αυτό είναι ακόμα ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της οικογένειας του ΑΡΗ, η οποία κατά βάση είναι μπασκετική. Είναι η μόνη ομάδα στη χώρα η οποία είναι μία μεγάλη μπασκετική οικογένεια, η μόνη που κατά βάση είναι μπασκετική.

Τι προσπαθούμε να κάνουμε: Προσπαθούμε να φέρουμε τον ΑΡΗ σε καθεστώς κανονικότητας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να φτιάξουμε μια Κ.Α.Ε. που να εξυπηρετεί κανονικά τις οικονομικές υποχρεώσεις της. Σιγά-σιγά, μέσα στα χρόνια να εξοφλήσει τις συσσωρευμένες οικονομικές υποχρεώσεις, έτσι ώστε το σύνολο των εσόδων της να πηγαίνει στην τρέχουσα χρήση και να αποταμιεύει ένα μικρό ποσό, ώστε σιγά-σιγά να φτιάξει πάγια και ταμείο. Άρα, αυτό θα το πετύχουμε με πολλή οικονομία. Τα τρέχοντα έσοδα της ΚΑΕ, θα πρέπει να εξυπηρετούν τα τρέχοντα έξοδα. Κάθε αθλητική χρονιά, ό,τι βγάζει, αυτό θα πρέπει να ξοδεύει. Είναι η αρχή του κάθε νοικοκύρη και είμαστε όλοι απολύτως αποφασισμένοι να την εφαρμόσουμε. Η αλλαγή δε συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη, από εκεί που ο ΑΡΗΣ κάθε 2-3 χρόνια έκανε τρύπα κάποιων εκατομμυρίων Ευρώ, τώρα το να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν θα πρέπει να ξανακάνει τρύπα, δεν είναι εύκολο, αλλά θα γίνει και γίνεται ήδη. Φέτος η χρονιά θα είναι μια από τις ελάχιστες οικονομικά ισοσκελισμένες στη ΚΑΕ. Θα πρέπει με τα χρήματα τα οποία θα διαθέσουμε και διαθέσαμε ήδη, εγώ και οι άνθρωποι που μας στηρίζουν οικονομικά, να εξυπηρετήσουμε το χρέος των 5 εκατομμυρίων που αναλάβαμε. Το οποίο τελικά ήταν μεγαλύτερο, γιατί εγώ δεν είχα υπολογίσει από τα τέλη Μαρτίου ως το τέλος της σεζόν τι έξοδα υπήρχαν.

Στα παλιά χρέη, θέλω να πω ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Δεν έχει τελειώσει αυτός ο δρόμος. Θέλω να δηλώσω σχετικά εντυπωσιασμένος από την αντιμετώπιση των αθλητών, στους οποίους η ΚΑΕ οφείλει χρήματα. Εντυπωσιασμένος από την κατανόηση, την υποστήριξη, την αντίληψη ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να υπάρχει, από την γνώση ότι ελληνικό μπάσκετ χωρίς τον ΑΡΗ είναι λιγότερο από αυτό που πρέπει να είναι. Δεν αναφέρομαι σε έννοιες όπως ο «Αυτοκράτορας», γιατί είναι έννοιες που θα ήθελα να ζήσω, αλλά προς το παρόν δεν τις έχω μπροστά μου. Αναφέρομαι, όμως, σε απλά και λογικά πράγματα. Με ρώτησαν πολλές φορές «γιατί»; Τι επιδιώκω. Το πιο αστείο ήταν που βρήκα στο αεροδρόμιο μια φίλη μου επιστρέφοντας από τη κλήρωση του BCL, που μου είπε ότι νόμιζε ότι δεν έχω πολιτικές φιλοδοξίες. Και της απάντησα ότι δεν έχω και με ρώτησε τότε τι δουλειά έχω στον ΑΡΗ. Η απάντηση είναι πραγματικά πολύ απλή. Εγώ ειλικρινά δεν πιστεύω ότι στις ομάδες σαν τον ΑΡΗ, μπαίνει κανείς γιατί έχει πολιτικές φιλοδοξίες. Εγώ πιστεύω ότι μπαίνουν οι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να επιστρέψουν κάτι στη κοινωνία. Να αλλάξουν πράγματα. Αν θέλετε την άποψη μου, για αυτό μπήκα. Έβλεπα τον ΑΡΗ να γκρεμίζεται και δεν το αξίζει αυτό. Μπήκα γιατί πίστεψα –έχοντας και άγνοια κινδύνου- ότι διορθώνοντας άμεσα ένα κομμάτι των οικονομικών, η ομάδα θα σωζόταν. Δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ήταν αρκετά πιο δύσκολα, αρκετά πιο περίπλοκα. Ήμασταν, όμως, τυχεροί και τα καταφέραμε. Τώρα έχουμε το επόμενο σκαλοπάτι, που είναι να ξαναρχίσει ο ΑΡΗΣ αθλητικά, αλλά και από άποψη αρχών και αξιών που πρεσβεύει, τον ανοδικό του δρόμο, για να ξαναγίνει σιγά-σιγά αυτό που θα έπρεπε να είναι.

Καμιά φορά λέω ότι ο ΑΡΗΣ είναι το τελευταίο όνειρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Εννοώ αυτό που κάποτε έκανε ο ΑΡΗΣ, όντας σε μια πόλη όχι τρομερά πλούσια χωρίς τρομερούς χορηγούς, κυριάρχησε γιατί όλη η πόλη και σταδιακά όλη η χώρα έγινε μια αγκαλιά και δεν υπήρχαν ιδιοτελή συμφέροντα πίσω από την ομάδα. Όπως ξέρουν κάποιοι άνθρωποι που έζησαν την εποχή, γιατί εγώ το ζούσα ως απλός φίλαθλος, δεν υπήρχε το «τι» και το «πως»αλλά το ποιός από τους υποψήφιους θα μπει μπροστά για να κάνει κάτι. Υπήρχαν διαρκώς άνθρωποι που ήθελαν να δώσουν και την ψυχή τους. Το όραμα που έχουμε είναι να φέρουμε την ομάδα σε αυτό που εξαρχής θα έπρεπε να είναι. Νιώθω πολύ τυχερό τον εαυτό μου που μέσα από αυτή τη διαδικασία συνεργάζομαι με τον κ. Αγγέλου. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ικανό που κατάφερα και τον έπεισα να μείνει στην ομάδα. Στις συνθήκες στις οποίες πείσθηκε, ήταν δύσκολο. Μας συνδέουν και ελπίζω να μας συνδέουν για πάντα, σχέσεις τιμής, ηθικής, αρχών και αξιών αλλά και πίστης στον Θεό. Αυτές είναι οι βασικές γραμμές υπό τις οποίες βλέπουμε το μπάσκετ και τον ΑΡΗ. Μέσα από αυτά λύσαμε προβλήματα, όπως για παράδειγμα για τις ακαδημίες του παιδικού και του εφηβικού. Κάποια παιδιά άκουσαν προσκλήσεις από άλλες ομάδες και θέλησαν να φύγουν. Όλοι γύρισαν πίσω. Γύρισαν πίσω, γιατί τους επικοινωνήσαμε με απολύτως ειλικρινή τρόπο, περισσότερο αθλητικά ο προπονητής και περισσότερο κοινωνικά εγώ, το όραμά μας. Έχουμε καλά παιδιά. Ο Θεός να μας αξιώσει να μεγαλώσουν οι ακαδημίες μας, γιατί έτσι πρέπει.

Προσπαθούμε να αλλάξουμε το μπάσκετ. Να ξαναφτιάξουμε το ελκυστικό προϊόν, που τραβούσε τον κόσμο και στον ΑΡΗ συνεχίζει να το κάνει. Αλλά θέλουμε να ξαναγίνει για όλη την Ελλάδα αυτό. Ο δρόμος για να γίνει αυτό, είναι να μπαίνει η μπάλα στο πλεκτό, όπως έλεγε ο Ανέστης Πεταλίδης. Όμως, να τηρούμε και τις αρχές μας και να μην κάνουμε συμβιβασμούς. Στόχος της διοίκησης και του ΑΡΗ, είναι σιγά-σιγά ο ΑΡΗΣ να ξαναγίνει μια Κ.Α.Ε. για την οποία οι συντελεστές της θα είμαστε περήφανοι μέσα από την οικονομία την τιμιότητα και τις αρχές της. Η ομάδα κάθε χρόνο θα γίνεται όλο και πιο δυνατή. Στόχος είναι να μην χάνουμε κανένα παιχνίδι και βλέπουμε, όπως όλοι, κάθε παιχνίδι τη φορά. Στόχος μας για φέτος είναι να είμαστε καλύτεροι από πέρσι. Θα ήθελα να πάρουμε πρωτάθλημα; Υπάρχει τυφλός που να μην θέλει το φως του; Αλλά πατάω και στη Γη. Έχουμε συμφωνήσει με τον κ. Αγγέλου τι είδους ομάδα κάνουμε. Ελπίζω ότι έχουμε κάνει  μια δυνατή ομάδα, η οποία θα τιμάει τα αστέρια του «Αυτοκράτορα». Θα παίζει 30% παραπάνω στο Παλέ απ' ότι σε άλλα γήπεδα, γιατί αυτό είναι το Παλέ. Υπάρχουν ξένοι που έρχονται για να ζήσουν την εμπειρία. Θα πρέπει να ματώνουν τη φανέλα όποτε τη φοράνε, γιατί εγώ δεν έχω την απαίτηση να κερδίζουν, αυτό μερικές φορές είναι αδύνατο. Έχω όμως την απαίτηση, να ματώνουν τη φανέλα τους. Όχι επειδή είμαι εγώ, αλλά ούτε επειδή πληρώνονται και θα πληρώνονται στην ώρα τους. Απλά, επειδή πρέπει να έχουν συναίσθηση σε τι ομάδα παίζουν. Από εκεί και πέρα, κάθε χρόνο θα βελτιωνόμαστε και κάθε χρόνο η ομάδα θα κάνει όλο και πιο νέα πράγματα, ώστε σιγά-σιγά η ομάδα μας να είναι αυτό που όλοι θέλουμε. Σας ευχαριστώ».

Για τη διαδικασία της μεταβίβασης των μετοχών στον ίδιο και για την κατάσταση που βρήκε στην ομάδα, είπε: «Αρχικά, θέλω να πω ότι η διαδικασία μεταβίβασης δεν ήταν τόσο γρήγορη όσο φαντάζεστε. Δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες, γιατί δεν πρέπει να το κάνω. Μια εταιρία και μια ομάδα, είναι η ιστορία της και αυτό μένει. Δεν ήταν εύκολο. Ακολουθήσαμε μια διαδικασία που δεν ήταν τόσο απλή. Ήμουν πλήρως ενήμερος. Η σκέψη και ο προβληματισμός ξεκίνησε τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2017. Δεν ήταν υπόθεση δύο εβδομάδων. Κατέληξε να είναι στο τέλος απλά μια υπογραφή, αφού είχαν συμφωνηθεί τα πάντα. Έγιναν συζητήσεις, διαπραγματεύσεις και ενημερώθηκα για τις υπόλοιπες δύο προτάσεις που υπήρχαν. Με ενημέρωσε η οικογένεια Λάσκαρη ότι δεν θα τις έκανε δεκτές. Κάναμε όλοι τους συμβιβασμούς μας. Δεν είναι εύκολο να αναλάβεις 5 εκατομμύρια Ευρώ χρέη, χωρίς να μπούμε δηλαδή με ορκωτούς λογιστές μέσα στην Κ.Α.Ε., γιατί υπήρχαν λογιστικοποιημένα και μη χρεή. Ήταν δύσκολη απόφαση, γιατί όπως ήταν 5, θα μπορούσαν να είναι 15. 

Χρειάζεται γερό στομάχι αυτή η ιστορία. Να μπαίνει κανείς σε μια εταιρία που πάνω από ένα χρόνο χρωστάει χρήματα, με κόσμο απογοητευμένο, με εργαζόμενους σε επίσχεση εργασίας, τα γραφεία κλειδωμένα, δηλαδή να έχεις λεφτά, να θέλεις να μπεις να πληρώσεις και να μη μπορείς. Υπήρχαν κατασχεμένοι λογαριασμοί, χωρίς φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και με παίκτες απλήρωτους και απογοητευμένους. Ψυχολογική απελπισία, αλλά και οικονομική, γιατί και οι παίκτες είναι άνθρωποι, έχουν σπίτι και πρέπει να θρέψουν και να δουλέψουν, για να βγάλουν και στείλουν λεφτά στο σπίτι τους. Αυτό, με κόσμο που έχει φύγει και υποστελέχωση σε βαθμό ανεξήγητο. Δεν υπήρχε εμπορικό, μάρκετινγκ, social media. Δεν ψέγω κανέναν, γιατί οι άνθρωποι ήταν απλήρωτοι και έφυγαν. 

Θυμάμαι ακόμα την κουβέντα που μου είπε ένας φίλος μου. Έρχομαι από έναν κόσμο που τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν χρωστάω σε κανέναν. Μου είπε «σε λυπάμαι» γιατί το έχω ζήσει και εγώ αυτό σε αθλητική Α.Ε.. Του έλεγαν ότι είσαι καλό παιδί και του έκλειναν το τηλέφωνο. Μπήκα λοιπόν, από ένα κόσμο που οι πάντες μου συμπεριφέρονταν με σεβασμό –ξέρετε είμαστε μια οικογένεια τέταρτης γενιάς δικηγόροι, Θεσσαλονικείς, τίμιοι και χωρίς να δώσουμε αφορμές- και ξαφνικά έκανα ένα βήμα και άλλαξε ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν. Δεν έπρεπε να μου μιλάνε στο τηλέφωνο. Ότι είναι προσυμφωνημένος ο υποβιβασμός της ομάδας, ότι είναι δεδομένο ότι η ομάδα θα πτωχεύσει και ότι το πείραμα «Γουλιέλμος» στον ΑΡΗ δε θα πετύχει. Άνθρωποι που σε άλλες περιπτώσεις θα χαιρόντουσαν να με γνωρίσουν, να αρνούνται να μου μιλήσουν στο τηλέφωνο. Πράγματα για τα οποία δεν ήμουν προετοιμασμένος. Με υπομονή, πίστη, αρχές και αξίες, αλλά και έναν δρόμος: η πίστη ότι θα πετύχεις, φτάσαμε σε ένα σημείο που εδώ που είμαστε σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ήμασταν στην αρχή. Έχουμε ακόμα πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας».

Για τις συζητήσεις μεταβίβασης των μετοχών με την οικογένεια Λάσκαρη, απάντησε: «Επειδή έχω κάνει επιθετικές εξαγορές στη ζωή μου και είναι το μόνο που ήξερα από πριν, η διαπραγμάτευση, το να μπαίνεις σε μια εταιρία που δεν με ήθελαν με την έννοια ότι δεν ήξεραν ποιος και τι είμαι. Το να μπαίνεις σε πάρα πολλά προβλήματα, το είχα αντιμετωπίσει ξανά, ήξερα πως είναι. Δε πας κάποια μέρα και χτυπάς τη πόρτα του μεγαλομετόχου και του λες θέλω τις μετοχές. Ειδικά, όταν υπήρχε μια διαδικασία σε εξέλιξη που άλλοι είχαν εισπράξει το «όχι». Η διαδικασία ξεκίνησε τον Νοέμβριο, αλλά όχι οι συζητήσεις με την οικογένεια Λάσκαρη. Όποτε βρέθηκα με την οικογένεια Λάσκαρη, ήταν και ο κ. Νίκος Λάσκαρης και η κ. Τζώρτζια Ευσεβίου. Η αντιμετώπιση που είχαν προς τον ΑΡΗ, ήταν η αντιμετώπιση της ομάδας τους. Ξόδεψαν κάποιο κομμάτι της ζωής τους στον ΑΡΗ. Το γιατί το έκαναν, είναι δικό τους θέμα. Όταν θα φτιάξει η Κ.Α.Ε. την ιστορία της, στις πλακέτες των ιδιοκτητών και των προέδρων θα μπει και το όνομα της οικογένειας Λάσκαρη. Εγώ μίλησα με τον Λευτέρη Αρβανίτη όταν ήταν να γίνει η μεταβίβαση στην οικογένεια Λάσκαρη και σύμφωνα με τα λεγόμενα του, μπήκαν και έσωσαν τον ΑΡΗ από το να πέσει το άρθρο 99. Μετά δε, ζήσαμε και μια πολύ ωραία χρονιά με μια καλή ομάδα.. Εγώ ήμουν στα ορεινά με το καρτελάκι μου και έβλεπα τα ματς. Πλέον έχασα το δικαίωμα του απλού ανώνυμου Αρειανού, που εγώ αυτό πιστεύω ότι είμαι. Έχω αναλάβει μια θέση ευθύνης που είναι μια θέση που μόνο προσφέρεις και δεν εισπράττεις, αλλά την ώρα του ματς θα ήθελα να είμαι πάνω από τα δημοσιογραφικά και να βλέπω το ματς σαν ένας ανώνυμος Αρειανός».

Για τα χρέη της Κ.Α.Ε. και το πλάνο εξυγίανσής της, τόνισε: «Το ποσό είναι 4.400.000 + 700 χιλιάδες τα μη λογιστικοποιημένα, τα οποία λογιστικοποιούνται τώρα. Άρα 5 εκατομμύρια και δεν είναι 5, γιατί όταν μπήκα, η ομάδα έπρεπε να πληρώσει και κάποια χρήματα για τις μετέπειτα χρήσεις, τα οποία δεν έχουμε υπολογίσει στα 4,4 εκ. Το report ήταν αρκετά ακριβές. Το πλάνο της εξυγίανσης είναι πολύ απλό. Ξοδεύουμε όσα βγάζουμε κάθε χρονιά. Δεν έχουμε, δεν ξοδεύουμε. Αδυνατώ να αντιληφθώ πως άλλες ομάδες της Α1 ξόδεψαν το 1/4 που ξόδεψε ο ΑΡΗΣ πέρσι και τερμάτισαν πάνω από αυτόν. Επειδή αδυνατώ να το αντιληφθώ, είμαι πλήρως αποφασισμένος να επιβάλω τον τρόπο διαχείρισης, όπως τον αντιλαμβάνομαι. Ξεκινάμε με τρεις λέξεις: Οικονομία, οικονομία, οικονομία. Μετά όλα τα άλλα. Χρήματα που δεν έχω, δε δεσμεύομαι να τα ξοδέψω. Επειδή αν αναλάβω μια υποχρέωση, πρέπει να βγάλω το ψωμάκι από το στόμα των παιδιών μου, γιατί έτσι ζω, είμαι αποφασισμένος ότι δε θα το κάνω. Δε φτάνουν τα αθλητικά όνειρα μου, τα όρια της διοίκησης; Δε πειράζει. Ήρθε ο καιρός να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και τι πρέπει να κάνουμε. Αυτό ως προς την τρέχουσα χρήση. Ως προς τα παλιά, τα «κουρεύουμε», τα διακανονίζουμε μέσα στα χρόνια, έτσι ώστε με 500 χιλιάδες ευρώ το χρόνο που εγώ και οι συνεργάτες που με στηρίζουνε θα εισφέρουμε κάθε χρόνο, θα μπορέσουμε να τα εξυπηρετήσουμε. Δε θα πληρώσουμε πάνω από 500 χιλ. το χρόνο, γιατί δεν έχουμε. Πρέπει να το καταλάβουν και όσοι δε το έχουν καταλάβει, που η συντριπτική πλειοψηφία το έχει καταλάβει. Είναι τόσο απλό».

Για το πώς κατάφερε να πείσει ανθρώπους λόγω της δυσπιστίας που υπήρχε, αλλά και παίκτες να έρθουν στον ΑΡΗ δίχως εγγυήσεις, επεσήμανε: «Υπομονή, επιμονή και προσευχή. Δε μπορείτε να το πιστέψετε, αλλά η αλήθεια είναι αυτή. Προσβαλλόμουν, θύμωνα, αλλά επέμενα. Όταν πρέπει να αδιαφορήσω για κάτι, μπαίνει από το ένα αυτί και βγαίνει από το άλλο. Διότι, ο στόχος είναι ο ΑΡΗΣ να ζήσει. Δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς. Δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς και πισωγυρίσματα. Ένας είναι ο τρόπος για να το πετύχουμε: υπομονή, επιμονή και προσευχή. Αυτό που περιγράφω σήμερα, το έχω πει σε όλους όσους έπρεπε να πείσω να «κουρέψουν» και να διακανονίσουν, σε όλους όσους ήταν προσβεβλημένοι από την απουσία επικοινωνίας επί ενάμιση χρόνο. Όλοι, μετά από την πρώτη και δεύτερη συζήτηση, κατανόησαν. Προβλήματα υπήρξαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Δεν είναι όλοι πλασμένοι από τον ίδιο πηλό. Υπάρχουν άλλοι που πρέπει να τους κάνω παράδειγμα και κάποιοι που πρέπει να τους χειριστώ διαφορετικά.

Σε ότι αφορά τους νέους παίκτες, θέλω να δηλώσω ότι θαυμάζω τον κ. Αγγέλου. Μόνος μου δε θα μπορούσα να τα καταφέρω. Κάναμε μια συμφωνία αρχών και αξιών με τον κ. Αγγέλου, έχουμε έναν πολύ ισχυρό δεσμό. Πιστεύω ότι δεν μπορεί να τον διαρρήξει κανείς. Θα θεωρήσω επιτυχημένο τον εαυτό μου, αν μπορέσω να πείσω τον προπονητή μας να μείνει 10 χρόνια στην ομάδα. Ιστορικά, πετυχημένες διοικήσεις έχουν τον ίδιο προπονητή για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Συμφωνήσαμε στα χαρακτηριστικά της ομάδας: φθηνή ομάδα, δυνατή και που θα τιμάει και θα ματώνει τη φανέλα σαν να μην υπάρχει αύριο. Θα το δείτε στο παρκέ. Μπορεί να μην είμαστε η πιο καλή ή η πιο εντυπωσιακή ομάδα της Α1, αλλά θα ματώνουμε τη φανέλα. Είμαστε τυχεροί και ευλογημένοι που μπορέσαμε να φέρουμε τον κ. Νικολαϊδη στην ομάδα μας, έναν δάσκαλο του μπάσκετ. Ήταν δική μου απαίτηση, να έρθει ένας δάσκαλος στην ομάδα για να μην χάνουμε τις προσωπικές. Είδα πέρσι πόσα ματς χάσαμε εξαιτίας των προσωπικών.  Απαιτήσαμε από όλους τους παίκτες, διετή συμβόλαια και παραπάνω. Ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έχει μονοετές συμβόλαιο. Όσο είμαι εγώ εδώ, ο ΑΡΗΣ δεν θα υπογράψει μονοετές συμβόλαιο, εκτός εξαιρέσεων, δηλαδή μόνο αν εμείς το ζητήσουμε να είμαι μικρότερο το συμβόλαιο. Αυτό γιατί ζήσαμε χρονιές που ο ΑΡΗΣ έγινε σκαλοπάτι για τις μεταγραφές παικτών. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της FIBA και του BCL, για την τιμή που έκαναν στην καλαθοσφαιρική οικογένεια της Θεσσαλονίκης, τον ΑΡΗ, να μας συμπεριλάβουν φέτος στο BCL. Ξέρετε, στην πρώτη σειρά κάθισε ο εκτελεστικός διευθυντής του BCL της FIBA, ο γενικός και τεχνικός αρχηγός της Α.Ε.Κ., που είναι η κάτοχος του τροπαίου, ο κ. Σάκοτα και δίπλα ο εκπρόσωπος του ΑΡΗ. Ενός ΑΡΗ που τερμάτισε πέρσι ένατος. Απ' έξω μας βλέπουν αλλιώς, δεν τα λέω μόνος μου. Πρέπει να τιμήσουμε τον τρόπο που μας βλέπουν.

Πήραμε τους παίκτες λέγοντας πρώτον διετές συμβόλαιο, γιατί δε γινόμαστε σκαλοπάτι για την επόμενη μεταγραφή, τέλος. Όποιος δεν θέλει, δεν πρέπει να είναι μαζί μας. Πρέπει να υπάρχει πίστη στην ομαδική προσπάθεια. Δεύτερον, δίνουμε λιγότερα χρήματα από άλλους. Όμως, είμαστε ΑΡΗΣ. Έχουμε οργανωμένο τεχνικό επιτελείο, ξέρουμε τι μπάσκετ πάμε να παίξουμε και μέσα από αυτό όλοι οι παίκτες θα βελτιωθούν. Τρίτον, ξέρουμε ότι μπορούμε να αξιολογήσουμε τα γύρω- γύρω από την προπόνηση. Τέταρτον, εφόσον βγει αυτό που εμείς λέμε ο νέος ΑΡΗΣ, όλοι θα είναι κερδισμένοι και πετυχημένοι σε έναν Σύλλογο που θα έχει πετύχει πολύ περισσότερα. Μου ζητήθηκαν εκχωρήσεις τηλεοπτικών ή χορηγίες ως εγγυήσεις, αρνήθηκα σε όλους. Επειδή αρνήθηκα σε όλους και το εξήγησα, ότι δηλαδή ο ΑΡΗΣ θα διαχειρίζεται τον προϋπολογισμό του και όχι οι παίκτες, ότι αν δε με πιστεύουν, ας μην έρθουν, όπως και ότι κανείς δε πήρε εγγύηση, όλοι δέχτηκαν να έρθουν. Τονίζω ότι το ρόστερ είναι 100% Αγγέλου και 0% Γουλιέλμος. Ο Αγγέλου με τη τεχνική προετοιμασία και τη μελέτη και ανάλυση του προπονητικού team, τους μπασκετανθρώπους της Κ.Α.Ε., καταλήξαμε και τους πείσαμε για το όραμα του νέου ΑΡΗ. Σε ένα ποσοστό 80%, αν όχι μεγαλύτερο, είχαμε επιτυχία. Δεν ήταν δική μου επιτυχία, να είμαστε τίμιοι. Η επιτυχία μου ήταν να πείσω τον Αγγέλου. Η επιτυχία των παικτών ανήκει στον κ. Αγγέλου. Του είμαστε ευγνώμονες».

Για τους βετεράνους και τις «σημαίες» της ομάδας, είπε: «Θέλω να ευχαριστήσω τον Χάρη Παπαγεωργίου για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που έδειξε από την πρώτη στιγμή στο εγχείρημα και θέλω να πω ότι θα σταθώ αντάξιος των προσδοκιών του μέχρι την τελευταία στιγμή. Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Γιαννάκη για τη βοήθεια που μας προσέφερε πέρσι. Ήρθε ένας άνθρωπος σε ένα σωματείο που ήταν όλοι απλήρωτοι και οι περισσότεροι ήρθαν ξέροντας ότι δε θα πάρουν μισό Ευρώ. Κράτησε ζωντανή την ομάδα. Και για αυτό τον λόγο, είμαστε ευγνώμονες. Μεγάλωσα σε ένα δωμάτιο που είχα τη φωτογραφία του Γκάλη και του Γιαννάκη στον τοίχο μου. Του είπα μάλιστα ότι δεν μπορώ να τον δω σαν άνθρωπο αλλά σαν άγαλμα. Όταν τον χαιρέτησα πρώτη φορά, δε μπορούσα να το πιστέψω ότι χαιρετάω τον μεγάλο Γιαννάκη. Όσον αφορά τον Γκάλη, είναι ένα χωριστό κεφάλαιο στο παγκόσμιο μπάσκετ, έχοντας επίγνωση του τι λέω. Είναι ακόμα πιο χωριστό κεφάλαιο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και είναι «το» κεφάλαιο στον ΑΡΗ. Είναι ξεκάθαρο ότι τον θαυμάζουμε όλοι μας. Δεν θα πω αν και τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα, μπορεί να προσφέρει, αν το θελήσει και ο ίδιος. Ξέρετε όλοι ότι έχω βρεθεί με τον κ. Γκάλη και τον κ. Σαμαρά. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες είναι ακριβείς στο ότι η προσέγγιση είναι σε καλό επίπεδο. Δε θα προκαταβάλω κανέναν λέγοντας αν και πως και με ποιον ρόλο θα επιστρέψει στην οικογένεια του ΑΡΗ. Το ελπίζουμε όλοι. Εγώ πρέπει να βρω τον τρόπο. Αν τον δείτε μαζί μας, θα έχω βρει τον τρόπο. Αν δεν τον δείτε, δε μπορώ να κάνω δήλωση για λογαριασμό του μεγάλου Νίκου Γκάλη. Επειδή τον τιμώ και ξέρω άλλος ΑΡΗΣ με Γκάλη και άλλος χωρίς, επικοινωνιακά τουλάχιστον και από άποψη ουσίας, δε θα πω κάτι περισσότερο. Κουβέντες πάντως υπάρχουν. Πέρα από τον Γκάλη, είμαστε σε μια διαδικασία που παίρνει περισσότερο χρόνο απ’ ότι ήλπιζα. Θα διευρύνουμε το υφιστάμενο Διοικητικό Συμβούλιο, με μπασκετικές, κοινωνικές και επαγγελματικές προσωπικότητες της πόλης και της χώρας μας. Μέσα σε αυτές, ελπίζουμε να είναι και άλλα κομμάτια της χρυσής εποχής του ΑΡΗ. Όταν ανακοινωθεί το νέο Δ.Σ., τότε θα ενημερωθείτε λεπτομερέστερα».

Σχετικά με το οικονομικό πλάνο με το οποίο θα λειτουργεί η ομάδα και για το ποιοι συμπορεύονται μαζί του, απάντησε: «Η ομάδα θα κινείται σαν να μην έχει χρέη. Εισπράττει 1 εκατομμύριο Ευρώ, θα ξοδεύει 1 εκατομμύριο. 500 χιλιάδες Ευρώ τον χρόνο για τα παλιά χρέη και 1 εκατομμύριο το ποσό που εισπράττουμε κάθε χρόνο, ως τρέχοντα έσοδα από εισιτήρια, διαφημίσεις, χορηγίες κλπ, με τα οποία θα αντιμετωπίζονται τα τρέχοντα έξοδα της ομάδας. Άρα θα έχουμε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. 400 χιλιάδες προς αθλητές, συν φόρους, αεροπορικά, ξενοδοχεία και άλλα, 1 εκατομμύριο. Τα έσοδα υπολογίζονται από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε., το τηλεοπτικό, τα διαρκείας, τα εισιτήρια και μικροχορηγίες. Για τα διαρκείας είναι εκτίμηση που στηρίζεται στις περσινές πωλήσεις, που ήταν το χειρότερο ρεκόρ των τελευταίων δέκα ετών. Και 50-100 χιλιάδες να πέσω έξω, θα τα βάλω από την τσέπη μου. Αλλά, αυτό που θέλω να εξηγήσω είναι ότι η επιθυμία η δική μου είναι όταν φύγω από τον κόσμο ή από την φιλόδοξη Κ.Α.Ε., να έχω δημιουργήσει ισχυρές δομές, ώστε να μην μπορεί να την χρεοκοπήσει κανείς την ομάδα μας. Να μην χρειάζεται να καρδιοχτυπάει ο μέσος Αρειανός. Αυτό σημαίνει συμπίεση εξόδων, κάτι που κάνουμε καθημερινά και αύξηση εσόδων. Όμως, τα έσοδα δε μπορεί ξαφνικά να εκτιναχθούν. Οι χορηγοί πρέπει να δώσουν εμπιστοσύνη σε μια διοίκηση. Η διαφήμιση που εισπράττουν από τις χορηγίες έχει να κάνει και με το αθλητικό αποτέλεσμα. 

Δεν υπάρχει άνθρωπος από πίσω μου. Είναι ο «κανείς». Αν υπήρχε κάποιος τόσο ισχυρός, δε θα είχα το δικαίωμα να μην το έχω πει, γιατί ως δικηγόρος γνωρίζω άριστα τι σημαίνει αντιπροσώπευση. Ο βασικός είμαι εγώ και υπάρχουν ακόμα τρεις άνθρωποι που βάζουν μικρότερα ποσά από εμένα και δε θέλουν να δημοσιοποιήσουν την παρουσία τους προς το παρόν. Ο ένας δεν είναι καν Αρειανός αλλά τον συγκινεί ο ΑΡΗΣ, το τελευταίο αθλητικό θαύμα της Ευρώπης. Κάποτε μία ομάδα από μία μικρή χώρα, νίκησε τους πάντες. Αυτό το θαύμα που λέγεται ΑΡΗΣ, είναι ο μόνος που μπορεί να το ξανακάνει. Είναι ο μόνος που έχει το αθλητικό, κοινωνικό και ηθικό υπόβαθρο να ξαναδοκιμάσει το μεγάλο».

Για τον Βαγγέλη Αγγέλου, τόνισε: «Εγώ πιστεύω ότι έχουμε την τύχη να έχουμε τον καλύτερο προπονητή της Α1. Αυτό πιστεύω εγώ, άλλοι μπορεί να διαφωνούν. Μπορείς να συνεννοηθείς μαζί του. Οι προπονητές αν δεν είναι τρομερά εγωιστές, δεν είναι καλοί προπονητές. Ο κ. Αγγέλου είναι τρομερά εγωιστής, αλλά επειδή μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και πίστη, έχουμε μια εκπληκτική σχέση. Σε ένα πράγμα διαφωνήσαμε τόσους μήνες, ενώ στήθηκε μια ομάδα. Το αποτέλεσμα που βλέπετε είναι προϊόν τρομερής δουλειάς. Η κάθε απόφαση και επιλογή, γίνεται μετά από πολλή συζήτηση, σκέψη και δοκιμές. Το μεγάλο κομμάτι οφείλεται στον κ. Αγγέλου. Το αθλητικό εξ ολοκλήρου. Αν η μπάλα μπαίνει στο πλεκτό, η διοίκηση είναι καλή και αν όχι είναι χάλια. Είπα ότι θα θεωρήσω τον εαυτό μου πετυχημένο αν μείνει ο Αγγέλου στον ΑΡΗ για 10 χρόνια. Μα για να γίνει αυτό, πάει να πει ότι είναι πετυχημένος. Σας θυμίζω ότι είναι προπονητής Euroleague».

Για το αν υπάρχει κάποιος όρος στη συμφωνία για τη μεταβίβαση των μετοχών και την κατάσταση των χρεών, επεσήμανε: «Δεν υπάρχει κανείς όρος. Η διαπραγμάτευση για το χρέος τι σημαίνει; Χρωστάει π.χ. η Κ.Α.Ε. 100 χιλιάδες. Λέμε ότι προσφέρουμε 50 σε 5 χρόνια, δηλαδή 10 χιλιάδες τον χρόνο.  Χονδρικώς αυτές είναι οι προτάσεις που κάναμε. Και κάποιες χειρότερες για τους παίκτες. Για να ξέρουμε που έχει πάει το χρέος μας, θα πρέπει μετά τη διαπραγμάτευση να συμφωνήσουμε με τους παίκτες, να υπογράψουμε συμφωνητικό και να πληρωθεί η προκαταβολή. Επειδή είναι πολλοί, παίκτες, προπονητές, τρίτοι κλπ, έχουμε καταλήξει στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία, δεν έχουμε καταλήξει με όλους. Το πολύ μεγάλο κομμάτι, έχει ρυθμιστεί».

Για το θέμα των ban, ανέφερε: «Καταρχάς, η ομάδα θωρακίστηκε, είτε έχουμε ban είτε όχι. Εκτιμώ ότι πριν τον Δεκέμβριο, θα έχει κλείσει πρώτα ο Θεός το θέμα. 

Έχουν επιβάλλει ban στη Κ.Α.Ε. ο Dragicevic, ο Sanikidze, ο Marble, ο Buckner, ο Καββαδάς και ο Σκορδίλης. Ο Jenkins δεν έχει επιβάλει ban. Με δύο από αυτούς έχουμε υπογράψει, με δύο έχουμε συμφωνήσει και μένει να υπογραφεί το συμφωνητικό να δώσουμε προκαταβολή και με δύο από αυτούς συν τον Cummings, μένει να βρούμε μια συμφωνία. Πάλι, θέλω να πω ότι με όσους συμφωνήσουμε θέλω να τους ευχαριστήσω και θα το κάνω με δημόσια ευχαριστία όταν έρθει η ώρα. Θέλω να πω ότι με πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό αντιμετώπισαν το πρόβλημα του ΑΡΗ και με άκουσαν με μεγάλο σεβασμό και δεν είναι Έλληνες, εκτός από τον κ. Καββαδά που είναι εξαιρετικό παιδί και καλός καλαθοσφαιριστής και μακάρι να τον είχαμε στην ομάδα μας, αλλά τον κράτησε η Α.Ε.Κ.. Πιστεύω ότι με όλους στο τέλος της ημέρας θα συμφωνήσουμε. Πιστεύω ότι είναι και μονόδρομος. Να εμμείνει κάποιος με το ban επειδή θα πάρει το 100% των χρημάτων που του οφείλουμε, δε θα τα πάρει ποτέ. Ξέρω ότι του τα οφείλουμε, ξέρω και το τίμιο και το σωστό θα ήταν να τα πληρώσουμε όλα, αλλά η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη σε όλους. Όλοι πρέπει να σταθούν σε αυτήν την πραγματικότητα».

Για τους πρώην παίκτες του ΑΡΗ Μιχάλη Τσαϊρέλη και Σπύρο Μούρτο, σημείωσε: «Όσοι ήρθαν στον ΑΡΗ τους θεωρώ ψυχή τε και σώματι Αρειανούς. Έχουν βάλει ξεχωριστά στην καρδιά τους την εμπειρία του Παλέ και του ΑΡΗ. Με τον Σπύρο έχουμε βρει μια λύση και δεν υπάρχει θέμα γιατί διακανόνισε και «κούρεψε». Είναι ένα κομμάτι της ιστορίας του ΑΡΗ, ήταν αρχηγός για χρόνια. Ο ίδιος επιθυμούσε να συνεχίσει αλλού, όχι γιατί δεν αγαπά τον ΑΡΗ. Για τον Μιχάλη, τον οποία αγαπώ πολύ ως παίκτη και ως άνθρωπο, θέλω να του ευχηθώ στην ομάδα που παίζει να κερδίζει πάντα εκτός απ’ όταν παίζει με τον ΑΡΗ. Θέλω να αναδείξει τα χαρίσματα του. Θέλω να τον ευχαριστήσω που «κούρεψε» και διακανόνισε όπως και όλοι. Το ότι δεν έμεινε, δεν είναι δική μου επιλογή γιατί η ομάδα είναι «Αγγέλου». Πρέπει να μάθεις και υπακοή σε αυτή τη ζωή σε αυτούς που στο τέλος της ημέρας έχουν την ευθύνη. Δηλαδή στον προπονητή. Τους θεωρώ και τους δύο φίλους μου και Αρειανούς».

Για τις ακαδημίες, σημείωσε: «Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να πρωταγωνιστεί στο παιδικό και εφηβικό επίπεδο. Πρέπει να είναι η πηγή που θα αντλεί το ανδρικό. Πρέπει να δώσουμε ή να βρούμε τον τρόπο για παραπάνω χρηματοδότηση. Για να μπορέσει να γίνει ξανά ο ΑΡΗΣ ότι ήταν, πρέπει να κάνει έναν σκληρό ελληνικό κορμό και να κρατήσει τους πρωταθλητές που βγάζει στην επόμενη πενταετία – εξαετία. Έχουμε γεμίσει άλλες ομάδες με παίκτες του ΑΡΗ. Οι μόνοι που δεν παίζουν στον ΑΡΗ, είναι οι Αρειανοί. Όποιοι βγαίνουν από αυτά τα τμήματα και ξέρουν ότι η φανέλα είναι βαριά, θα πρέπει να μένουν. Αυτό είναι μια μπερδεμένη διαδικασία. Θα πρέπει οι ακαδημίες να δουλεύουν σωστά. Να προάγονται σωστά τα παιδιά, χωρίς πολλές οικονομικές συναλλαγές σε λάθος ημερομηνίες. Να ακούν τους προπονητές και τις διοικήσεις. Ο κ.Ψηφίδης ίσως ξέρει καλύτερα από όλους μας. Σε αυτό το επίπεδο, είμαστε 100% μαζί με τον Α.Σ.. Θα πρέπει να μεγαλώσουν οι ακαδημίες μας, τα παιδιά να προωθούνται με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια. Θα πρέπει να σταματήσουν να μιλάν στους προπονητές διάφοροι «τρίτοι». Θα πρέπει να βγουν παίκτες που είτε θα δίνονται δανεικοί σε αντρικά τμήματα για να πάρουν χρόνο παιχνιδιού, είτε αν είναι τόσο μεγάλα ταλέντα να μένουν στο αντρικό του ΑΡΗ. Σιγά – σιγά να έχουμε πέντε αξιόλογους παίκτες, πρώτης και δεύτερης πεντάδας. Προϋπόθεση είναι να μπορούμε να δώσουμε πάνω από 400 χιλιάδες Ευρώ για να στήσουμε το μπάτζετ, γιατί δε γίνεται να έχει 5 πολύ καλούς Έλληνες και πέντε ξένους με 400 χιλιάδες. Άρα πρέπει να επιταχύνουμε τη διαδικασία εξόφλησης των παλαιών χρεών, ώστε, η επιπλέον χρηματοδότηση που έρχεται, αντί να πηγαίνει στα παλιά χρέη, να δίνεται ως έκτακτη ενίσχυση στην ομάδα. Δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι αυτό θα γίνει πριν περάσουν πέντε χρόνια από σήμερα. Αν ο Αρειανός «αγκαλιάσει» αυτήν την προσπάθεια, θα γίνει πιο γρήγορα. Αλλά ακόμα, δε πρέπει να μιλάμε για αυτά. Ακόμα πρέπει να μπει η ομάδα σε μια τάξη. Να μην ξανασυμβεί ότι συνέβη. Όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα έχουμε πετύχει το στόχο μας, να πρωταγωνιστούν οι Έλληνες παίκτες στην ανδρική ομάδα. Δεν υπάρχει καμία αταξία στο παιδικό και εφηβικό. Υπάρχουν σκέψεις, προγραμματισμός και προτάσεις. Όλα αυτά πρέπει να περάσουν μέσα από τη ματιά του μαθηματικού, δηλαδή του πόσα έχω και πόσα μπορώ να ξοδέψω. Όταν τελειώσει η διαδικασία, όλα θα μπουν στη σωστή θέση».

Για το αν πραγματοποιείται αναζήτηση εύρωστου οικονομικά επενδυτή για την Κ.Α.Ε., σχολίασε: «Μπαίνω στη λογική ότι θα πάω το καράβι για τα επόμενα 7-10 χρόνια. Ευχής έργον θα ήταν να έρθει ο Bill Gates και να πάρει τον ΑΡΗ. Αν βρεθεί αυτός ο επιχειρηματίας, ο οποίος θα μας διασφαλίσει το ποσό που θα βάζει, 3-5 εκατομμύρια Ευρώ κάθε χρόνο, θα του παραδώσω αμέσως τις μετοχές μου και θα του δώσω και 500 χιλιάδες Ευρώ, που θα μου κάνει αυτό το καλό και θα του προσφέρω δωρεάν τις υπηρεσίες μου. Τότε, θα επιστρέψω στην αγαπημένη μου θέση, του απλού φιλάθλου που κάθεται στα ορεινά και φωνάζει τους διαιτητές που σφυρίζουν κάτι ανάποδα, ενώ επιβραβεύει τους αθλητές όταν κερδίζουν. Η εικόνα του σημερινού ΑΡΗ, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους όνειρα. Θα θέλαμε να έρθει...χθες. Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα μπει στην ομάδα όπως είναι σήμερα; Μετά από κάποια χρόνια, πιστεύω πως θα έρθουν. Όταν θα έχουν σβήσει τα παλιά χρέη, θα έχουν φτάσει σε μικρό ποσό και θα έχει μπει η ομάδα σε μια τροχιά. Στην παρούσα φάση αναζητούμε επενδυτές και μεγάλους χορηγούς, αλλά δεν το θεωρούμε ιδιαίτερα πιθανό να συμβεί».

Για το Παλέ ντε Σπορ, είπε: «Εγώ μεγάλωσα με το όνειρο ότι το Παλέ θα ανήκει στον ΑΡΗ, είτε με παραχώρηση για 100 χρόνια είτε με ιδιοκτησία. Τα «χρυσά» χρόνια δεν αξιωθήκαμε να το πετύχουμε. Ήρθε η ώρα να το δούμε. Με τον κ. Υφυπουργό βρισκόμαστε σε πολύ καλή επικοινωνία για όλα τα θέματα. Υπάρχει ένα θέμα με τη συμφωνία που είχε υπογραφεί με την προηγούμενη διοίκηση. Αν δε λυθεί έτσι, θα λυθεί αλλιώς. Πρέπει να λυθεί σύντομα. Στη συνέχεια πρέπει να βρούμε τη συνταγή που θα ικανοποιεί και το τίμιο, το ηθικό και το δίκαιο. Δε μπορεί να δοθεί λύση που θα αδικεί τον ΑΡΗ, ακόμα και ο φίλος μου ο Μπάνε ο Πρέλεβιτς δεν το θέλει αυτό. Καμία ομάδα της Α1 και του ελληνικού μπάσκετ. Πιστεύω ότι το καλό του ΑΡΗ είναι το καλό του μπάσκετ. Είναι, δεν ισοδυναμεί».

Για το αν υπάρχει κάποιο ζήτημα με την Ε.Ε.Α.: «Πέρασα από συνέντευξη της Επιτροπής και ενεκρίθη η μεταβίβαση των μετοχών. Για μια παλαιότερη υπόθεση, ως σημερινός ιδιοκτήτης, κλήθηκα για μια διαδικαστική παρατυπία και μόλις βγει η απόφαση θα πληρώσω ένα πρόστιμο των χιλίων ευρώ. Δεν είναι τίποτα».

Για τον στόχο της ομάδας την επόμενη χρονιά, απάντησε: «Βλέπω αρκετά χρόνια μπάσκετ για να ξέρω ότι είναι πολύ νωρίς να μιλήσει κανείς για στόχους. Ο στόχος είναι να κερδίζει πάντα, να παλεύει κάθε παιχνίδι και να κερδίζει και τη μεικτή κόσμου, όμως δεν γίνεται. Και με 50 εκατομμύρια μπάτζετ, μπορεί να μη βγαίναμε ούτε τέταρτοι. Ο στόχος του ΑΡΗ είναι πάντα να κερδίζει. Όπου και αν παίζει».

{gallery}sunenteuxi-tupou-dimitris-goulie-2018-08-27{/gallery}